Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Άγνοια κινδύνου εμπλοκής

Μπορεί η Ελλάδα να πνίγεται στα χρέη, μπορεί τα μέτρα να πέφτουν σαν βροχή, μπορεί το πιστολίδι να πέφτει σαν χαλάζι ανάμεσα στους ανύποπτους πολίτες, όμως στην ανατολική Μεσόγειο και συγκεκριμένα στην Κύπρο οι συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού με τους Βρετανούς να έχουν αποδυθεί σε ένα αγώνα δρόμου για να οδηγήσουν τα πράγματα μπροστά σε νέα τετελεσμένα. Τις ημέρες που προηγήθηκαν έγιναν δύο σημαντικά γεύματα στα οποία συνδαιτυμόνες ήταν τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας με οικοδεσπότες στο ένα τον Πρόεδρο Χριστόφια και στο άλλο τον τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.
Στα γεύματα αυτά πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε ο ύπατος Αρμοστής της Βρετανίας στη Λευκωσία που πέρασε σε όλους το μήνυμα ότι αν δεν υποστηριχθεί ο Ταλάτ στις εκλογές για την ανάδειξη τουρκοκύπριου ηγέτη στα κατεχόμενα όλα θα χαθούν και οι συνομιλίες θα καταρρεύσουν. Ζήτησε πολύ απλά, ο Πρόεδρος Χριστόφιας, στο τέλος του νέου κύκλου των συνομιλιών που θα γίνονται μεσούσης της προεκλογικής περιόδου στα κατεχόμενα, στο τέλος Μαρτίου, να βγει και να δηλώσει επισήμως και να καταγράψει την σημαντική πρόοδο επιτεύχθηκε για να βοηθήσει και πρακτικά τον Ταλάτ να διατηρήσει την εξουσία στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Κι αυτό γιατί αν ηττηθεί στις εκλογές από τον «κακό» Έρογλου τότε οι συνομιλίες θα καταρρεύσουν και η διεθνής κοινότητα θα χάσει το ενδιαφέρον της για την επίλυση του κυπριακού. Αυτά υποστηρίζει η αγγλική διπλωματία για την πρώην αποικία της, που φρόντισε να υπονομεύσει το μέλλον της με τις εγγυήσεις που προέβλεπαν οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου.
Παράλληλα ζητάει από τον Πρόεδρο Χριστόφια να μην πιέζει τον Ταλάτ στα κρίσιμα θέματα για τους ελληνοκυπρίους, όπως είναι το περιουσιακό, το εδαφικό, η ασφάλεια και οι εγγυήσεις, γιατί ο τουρκοκύπριος ηγέτης δεν μπορεί να κάνει παραχωρήσεις λόγω προεκλογικής περιόδου στα κατεχόμενα.
Με απλά λόγια ζητούν οι Βρετανοί, που ενέπλεξαν στο παιχνίδι και τα άλλα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, μια στην ουσία ενδιάμεση συμφωνία, που δεν θα την ονομάσουν έτσι, που στην ουσία οι ελληνοκύπριοι μόνο θα δίνουν, υποχωρώντας στο θέμα της εκ περιτροπής Προεδρία και στην παραμονή δεκάδων χιλιάδων εποίκων και δεν θα παίρνουν τίποτα.
Ο διεθνής παράγοντας, γράφε Άγγλοι, προωθούν τον Ταλάτ στα σαλόνια της Ευρώπης, τον έστειλαν σε Ιταλία και Ισπανία που έχει την προεδρία της Ε.Ε. με σκοπό να τον αναβαθμίσουν σε διεθνές επίπεδο.Δεν θα τον αναγνωρίσουν ως ισότιμο του Χριστόφια, αλλά πρακτικά οι Άγγλοι managers επιδιώκουν να του προσδώσουν κύρος που θα το εξαργυρώσει στο εσωτερικό του μέτωπο στις εκλογές στα κατεχόμενα τον προσεχή Απρίλιο.
Στο παιχνίδι και ο Ερντογάν που προωθεί μια τρίτη υποψηφιότητα αυτή του Ερτουγρούλογλου, ο οποίος θα το παίξει μπαλαντέρ στο πολιτικό σκηνικό των κατεχομένων με σκοπό να κόψει ψήφους από τον Έρογλου.
Το νέο βρετανικής και πάλι έμπνευσης σχέδιο επίλυσης του κυπριακού, ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από το Ανάν βρισκόταν ο περιβόητος Χάνεϊ, προβλέπει επίσης μετά την επανεκλογή Ταλάτ εντατικές συνομιλίες και συμφωνία πριν το τέλος του 2010, ώστε η Τουρκία να πάει άσπιλη και αμόλυντη στην σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον προσεχή Δεκέμβριο.
Ακόμη Άγγλοι προετοιμάζουν και μια τριμερή Ελλάδας, Τουρκίας, Βρετανίας η οποία θα συζητήσει το θέμα των εγγυήσεων. Διαμηνύουν ότι η Αθήνα την έχει ήδη δεχθεί και μένει να πείσουν την Άγκυρα που θέλει να διατηρήσει τα επεμβατικά της δικαιώματα και μετά την όποια νέα συμφωνία.
Το σκηνικό στη Λευκωσία είναι ζοφερό. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν πολλοί. Μια λύση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Άγκυρας είναι αυτή που απεργάζονται οι τριτεγγυητές Άγγλοι μπορεί να οδηγήσει όχι στην ειρήνευση που είναι το ζητούμενο αλλά σε νέα χειρότερη εμπλοκή.
Το εσωτερικό μέτωπο πολυδιασπασμένο με τους μεν να σπεύδουν στην κατεύθυνση μιας λύσης φοβούμενοι τα χειρότερα και τους δε να πιστεύουν ότι τα χειρότερα είναι μπροστά με μια λύση στα μέτρα της Άγκυρας. Η Αθήνα να βλέπει το θέμα περίπου σαν απλή συζήτηση σε απογευματινό τσάι διπλωματών.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Αμετανόητοι θεριακλήδες(Ε2)

Με δεδομένο ότι του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει, παρατηρεί κανείς ότι και ο νόμος περί της απαγόρευσης του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους, πέρασε πολύ σύντομα στην αδράνεια, όπως άλλωστε συμβαίνει με πολλά άλλα θέματα που αρχίζουν από τις πολεοδομικές παραβάσεις και φτάνουν έως τις φορολογικές μας υποχρεώσεις.
Επειδή συμβαίνει να ζω στην Κύπρο τον τελευταίο καιρό θα τολμήσω να κάνω μερικές συγκρίσεις για να καταλάβει κανείς πως στην Ελλάδα οι νόμοι γράφονται στα παλαιότερα των υποδημάτων μας.
Στην Κύπρο η νομοθεσία των απαγορεύσεων τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2010. Μέσα στο καταχείμωνο δηλαδή σε αντίθεση με την Ελλάδα που το ξεκίνησαν μαλακά ντάλα καλοκαίρι που λένε την 1η Ιουλίου 2010. Στην Ελλάδα έβαλαν και ένα παραθυράκι στο νόμο δηλ. αν είναι κάτω από 70τ.μ. ο χώρος του μπαρ, καφετερίας ή εστιατορίου να είναι στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη να δηλώνει ότι είναι μόνο για καπνιστές και να λειτουργεί χωρίς πρόβλημα. Διαφορετικά θα πρέπει να βάλει χωρίσματα για τους μεν και τους δε. Στην Κύπρο,η απαγόρευση ισχύει χωρίς εξαιρέσεις.
Ο νόμος εφαρμόστηκε στην Κύπρο χωρίς σοβαρά προβλήματα μολονότι και στην μεγαλόνησο δεν είναι λίγοι οι θεριακλήδες. Κάποιοι ιδιοκτήτες καφενείων και νυχτερινών κέντρων διαμαρτυρήθηκαν, αλλά κανείς στα ΜΜΕ δεν έσπευσε να τους χαϊδέψει τα αυτιά και κυρίως το κράτος δια του αρμοδίου υπουργού ξεκαθάρισε ότι δεν θα κάνει πίσω. Κι όχι μόνο αυτό, άρχισαν οι συστηματικοί έλεγχοι και στις αρχές Φεβρουαρίου δημοσιοποίησαν τα αποτελέσματα. Τόσοι έλεγχοι, τόσες παραβάσεις, τόσα πρόστιμα. Όλα αυτά, ανάγκασαν τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων να βάλουν έξω τέντες σόμπες και καθίσματα για να βγαίνουν οι πελάτες τους για να καπνίσουν.
Έτυχε να βρεθώ το τριήμερο στην Αθήνα και να πάω να φάω σε έναν χώρο πολύ μεγαλύτερο των 70 τ.μ. όπου όλοι κάπνιζαν. Ρώτησα αν τηρείται το μέτρο της απαγόρευσης και με μια φωνή όλοι μου απάντησαν ότι κανείς δεν το τηρεί και δεν υπάρχουν σχετικοί έλεγχοι γι αυτό.
Θυμάμαι ότι όταν ξεκίνησε το μέτρο τα ΜΜΕ στην Ελλάδα και κυρίως τα κανάλια συναγωνίσθηκαν σε λαϊκισμό και φιλοξενούσαν τους ιδιοκτήτες των νυχτερινών κέντρων που πρόβαλαν το επιχείρημα ότι θα κλείσουν τα μαγαζιά τους και θα χάσουν την δουλειά τους ένα σωρό οικογενειάρχες.
Και δεν έφταναν τα ιδιωτικά ήρθαν και τα κρατικά που αποκαλούσαν χαφιέδες όσους έτυχε να διαμαρτυρηθούν για την μη εφαρμογή του νόμου.
Έτσι φτιάχτηκε το κλίμα για να μην εφαρμοσθεί ο νόμος που αφορά την υγεία μας.
Θα πει κανείς εδώ ο κόσμος καίγεται, κι εσύ κάθεσαι και γράφεις για το κάπνισμα. Γράφω για τη νοοτροπία με αφορμή το κάπνισμα.
Μια νοοτροπία που διαπερνά την ελληνική κοινωνία και οδήγησε στην απάτη των στατιστικών στοιχείων της οποίας στο τέλος όλοι θα πληρώσουμε ακριβά το λογαριασμό…

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Η κρίση ευκαιρία για νέο ξεκίνημα

Η οικονομική κρίση ίσως είναι μια ευκαιρία να μπει κάποτε έστω και υπό την πίεση των αγορών και τη δαμόκλειο σπάθη της κομισιόν η χώρα μας σε μια κάποια σειρά και τάξη. Γιατί το ξέφραγο αμπέλι που συνηθίσαμε, μπορεί να βόλευε αρκετούς, είχε όμως ξεχαρβαλώσει το κράτος που ζούσε με δανεικά μεταφέροντας τα βάρη και τα προβλήματα στις επόμενες γενιές.
Το μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε είναι καιρός να τελειώνει. Μας πήραν χαμπάρι και στις γειτονικές μας χώρες και πλάκωσαν να πάρουν με πλαστά στοιχεία συντάξεις από τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Μέχρι εκεί φτάσαμε. Δεν μας έφταναν οι αναπηρικές συντάξεις που δόθηκαν σωρηδόν σε ορισμένες περιφέρειες της Ελλάδας, προχωρήσαμε και ένα βήμα ποιο κάτω στην αυτοδιάλυση, παρέχοντας άκοπο χρήμα σε διάφορους επιτήδειους από τις νεοεισελθείσες στην Ευρωπαϊκή Ένωση χώρες των Βαλκανίων.
Στην Ελλάδα πολλοί δεν έχουν ακόμη καταλάβει το μέγεθος του οικονομικού ανοίγματος της χώρας μας. Δεν είναι διόλου απλά και εύκολα τα πράγματα.
Και θα γίνουν ακόμη δυσκολότερα τα επόμενα χρόνια. Κι αυτό γιατί μετά το 2013 θα κοπούν οι αγροτικές επιδοτήσεις και ο αγροτικός κόσμος δεν έχει προετοιμασθεί γι αυτό που λέμε επόμενη μέρα.
Αλλά κάτι ανάλογο ισχύει και τα πακέτα των δισεκατομμυρίων ευρώ που έριξαν στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας μας. Τι έγινε όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων; Πόσο υπερτιμολογήθηκαν για παράδειγμα διάφορα οδικά έργα; Στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφέρουν ότι στην Ελλάδα το ανά χιλιόμετρο κόστος ενός δρόμου κοστίζει πολλαπλάσια απ ότι στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για να μην πάμε στα πάσης φύσεως εκπαιδευτικά προγράμματα όπου εκεί γίνεται ένα άνευ προηγουμένου πάρτυ.
Πέρα από την κακή διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων για την οποία καταδικάστηκε πολλές φορές η Ελλάδα, το αύριο σε μια χώρα που το spread ξεπέρασε τις τετρακόσιες μονάδες, είναι ιδιαίτερα ζοφερό. Αυτό σημαίνει ότι θα χρωστάμε όλο και περισσότερα μια και το χρέος θα αυξάνεται και λόγω των δυσβάστακτων τόκων.
Θα ρωτήσει κανείς αν τα μέτρα που θίγουν δικαίους και αδίκους είναι το φάρμακο για την βαριά αρρώστια της ελληνικής οικονομίας.
Δυστυχώς είναι ένα από τα φάρμακα που μας επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το γεγονός ότι τους κοροϊδέψαμε παρουσιάζοντας πλαστά στοιχεία τόσο στη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας πλαστά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας τους δίνει το δικαίωμα να μας βάλουν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι.
Βεβαίως στην Ελλάδα ισχύει αυτό που πολλοί λένε ότι δηλ. ζητάμε πάντα το κράτος να είναι αυστηρό με τους άλλους, όχι όμως και με εμάς που πρέπει να έχουμε ασυλία σε κάθε μας ασυδοσία.
Έχουμε δυστυχώς μάθει να μας ενδιαφέρει μόνο ό εαυτός μας και καθόλου το κοινωνικό σύνολο. Ας πάνε να πνιγούνε οι άλλοι λέμε. Αυτό πρακτικά φαίνεται και με την καθαριότητα. Είμαστε από τους πιο καθαρούς λαούς του κόσμου με τεράστια κατανάλωση ειδών καθαριότητας. Κι από την άλλη πετάμε στους δρόμους οτιδήποτε μας είναι άχρηστο και δεν κάνουμε τον κόπο να το βάλουμε σε ένα καλάθι αχρήστων.
Με αυτή την έννοια η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα του οίκου μας θα μπορούσε να είναι ευεργετική αν και εμείς με την σειρά μας την χρησιμοποιήσουμε σαν μια ευκαιρία να βάλουμε σε μια τάξη τα του οίκου μας.
Πάντως είναι η ώρα για υπεύθυνες πολιτικές και πολιτικούς. Για να δούμε αν αυτή τη φορά το πολιτικό προσωπικό θα βρεθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Τριγμοί στην κυβέρνηση της Κύπρου(Ε1)

Η «σημαντική πρόοδος» στις διαπραγματεύσεις για το κυπριακό που κατέγραψε ο Μπαν Κι Μουν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Κύπρο που μεταξύ άλλων καταγράφει και την εναλλαγή στην Προεδρία της Κύπρου ελληνοκύπριου και τουρκοκύπριου ήταν η αφορμή για την αποχώρηση της ΕΔΕΚ του Γιαννάκη Ομήρου από το κυβερνητικό σχήμα. Στις προεδρικές εκλογές στην Κύπρο που έγιναν πριν δύο χρόνια στον δεύτερο γύρο τόσο η ΕΔΕΚ, το σοσιαλιστικό κόμμα της Κύπρου, όσο και το κεντρώο ΔΗΚΟ του Μάριου Καρογιάν υποστήριξαν τον Δημήτρη Χριστόφια. Με τις ψήφους των δύο αυτών κομμάτων ο ηγέτης του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ κέρδισε τις εκλογές του 2008 και κατέλαβε τον προεδρικό θώκο για πέντε χρόνια.
Το σύνθημα του Χριστόφια ήταν, ότι θα είναι ο Πρόεδρος της λύσης του κυπριακού και ότι αυτό θα ήταν το αποτέλεσμα συνομιλιών ανάμεσα στον ίδιο και τον επίσης αριστερό τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ που είχε ήδη εκλεγεί στα κατεχόμενα εκτοπίζοντας τον αδιάλλακτο Ντενκτάς, δημιούργησε μια νέα δυναμική και προσδοκίες για επανένωση του νησιού που παραμένει διαιρεμένο μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου.
Το ΔΗΚΟ που ιδρύθηκε από τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Σπύρο Κυπριανού και είχε στη συνέχεια για ηγέτη του τον επίσης πρώην Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο που είπε το όχι στο σχέδιο Ανάν εμφανίζεται διχασμένο σε σχέση με τα επόμενα βήματά του. Η μια πτέρυγα της οποίας ηγείται ο Νικόλας Παπαδόπουλος Αντιπρόεδρος του κόμματος και γιος του Τάσσου έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της αποχώρησης του ΔΗΚΟ από τον κυβερνητικό συνασπισμό. Αντίθετα ο εκ του ΔΗΚΟ προερχόμενος υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού και γιος επίσης του ιδρυτή του κόμματος Σπύρου Κυπριανού επιμένει στην παραμονή στην κυβέρνηση. Πίσω από αυτές τις διαφωνίες υπάρχουν και τα προσωπικά θέματα που είναι οι θέσεις. Στην Κύπρο ισχύει το αμερικάνικό σύστημα διακυβέρνησης. Ο υπουργός δεν είναι βουλευτής και ο Πρόεδρος δεν εξαρτάται από την πλειοψηφία της Βουλής.
Ο Πρόεδρος με την αποχώρηση της ΕΔΕΚ από κυβερνητικό σχήμα και παραμένει στη θέση του. Το ίδιο θα συμβεί κι αν αποχωρήσει το ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση.
Κεντρικό πρόσωπο πάντως τώρα που πρέπει να αποφασίσει είναι ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Μάριος Καρογιάν που με βάση τη συμφωνία συνεργασίας με το ΑΚΕΛ στις προεδρικές έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής.
Μια θέση που θα διατηρήσει μέχρι την άνοιξη του 2011 που θα γίνουν βουλευτικές εκλογές.
Με τα φώτα λοιπόν στραμμένα στο ΔΗΚΟ παρακολουθεί κανείς την διελκυστίνδα των παρενεργειών που προκάλεσαν οι προσφορές Χριστόφια στο κεφάλαιο διακυβέρνηση που διαπραγματεύθηκε με τον Ταλάτ και αφορούν την αποδοχή της εκ περιτροπής προεδρία και επίσης την αποδοχή της παραμονής 50.000 εποίκων στην Κύπρο μετά την επίτευξη λύσης του κυπριακού.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Ο Μπαν Κι Μουν στην Κύπρο

Η θύελλα των οικονομικών μέτρων που έσπευσε η κυβέρνηση να εξαγγείλει υπό την πίεση των Βρυξελλών έδεσε εκτός επικαιρότητας ή μάλλον πέρασε στα ψιλά την επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.
Μια επίσκεψη που έγινε για το τίποτα μια και δεν πήγε ο Μπαν Κι Μουν στη Λευκωσία για να επισφραγίσει κάποια πρόοδο στις συνομιλίες Χριστόφια Ταλάτ στο κυπριακό, που συνεχίζονται εδώ και ενάμισι χρόνο, χωρίς να φαίνεται ότι οδηγούνται σε αίσιο αποτέλεσμα.
Όμως η επίσκεψη αυτή άφησε πίσω της νέους πονοκεφάλους στην ελληνοκυπριακή πλευρά μια και κάποιο ατόπημα του καθοδηγούμενου από τους συμβούλους του Ντάουνερ και Πάσκο Γενικού Γραμματέα δημιούργησε νέα εστία έντασης ανάμεσα στον Πρόεδρο Χριστόφια και τα κόμματα. Ο Μπαν Κι Μουν πήγε να συναντήσει τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Μεχμέτ Αλί Ταλάτ σε στο λεγόμενο Προεδρικό Μέγαρο κάτι που στο παρελθόν δεν έκαναν οι προκάτοχοί του Κουρτ Βαλντχάιμερ και Κόφι Ανάν. Κι αυτό γιατί το ψευδοκράτος που δημιουργήθηκε μετά την κατάληψη του βορείου τμήματος της Κύπρου το 1974 δεν αναγνωρίζεται από κανέναν και φυσικά τον ΟΗΕ που με πολλά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας έχει καταδικάσει κάθε ενέργεια βίαιου διαχωρισμού της Μεγαλονήσου.
Αυτή η ενέργεια του Γ.Γ. που μεθοδεύθηκε από τους συμβούλους του δεν έγινε διόλου τυχαία. Είχε σκοπό να ενισχύσει τον Ταλάτ στις εκλογές που θα γίνουν στα κατεχόμενα στις 18 Απριλίου απέναντι στον έτερο υποψήφιο τον Ντερβίς Έρογλου που διεκδικεί την ηγεσία των τουρκοκυπρίων.
Πέρα από τα θέματα αυτά που μπορεί στους τρίτους να φαντάζουν ασήμαντα έχουν όμως ουσία και περιεχόμενο τόσο για την Κύπρο που έχει υποστεί την εισβολή και την κατοχή έκτοτε των τουρκικών στρατευμάτων το 1974, είναι και θέμα ουσίας που αφορά τον ΟΗΕ του οποίου ο ύπατος εκπρόσωπος ο Γ.Γ. εμφανίζεται να μην σέβεται τις αποφάσεις του Διεθνούς Οργανισμού που προΐσταται.
Όμως σε επίπεδο συνομιλιών τα πράγματα είναι περίπου στάσιμα παρά την σημαντική πρόοδο που ανακοίνωσαν ότι διαπίστωσαν μέσω του Μπαν Κι Μουν οι δύο πλευρές.
Δεν έχουν συζητηθεί σημαντικά κεφάλαια, όπως είναι το εδαφικό το περιουσιακό, η ασφάλεια και οι εγγυήσεις, έχει γίνει μια πρώτη καταγραφή των διαφορών των δύο πλευρών στα θέματα οικονομίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η «σημαντική πρόοδος» εντοπίζεται στα θέματα διακυβέρνησης και διαμοιρασμού των εξουσιών.
Η ελληνοκυπριακή πλευρά δέχθηκε εκ περιτροπής προεδρία με αναλογία τέσσερα χρόνια ε/κ Πρόεδρος και δύο χρόνια τ/κ Πρόεδρος με Αντιπρόεδρο αντίστοιχα από την άλλη κοινότητα που θα εκλέγονται με σταθμισμένη ψήφο δηλ. το 20% των ελληνοκυπριακών ψήφων θα μετριέται για την εκλογή του τουρκοκύπριου Προέδρου. Στο υπουργικό συμβούλιο του ομοσπονδιακού κράτους η αναλογία στη σύνθεση του θα είναι οκτώ ελληνοκύπριοι και πέντε τουρκοκύπριοι. Για τη λήψη όμως κάθε απόφασης θα απαιτούνται οι ψήφοι δύο τ/κ βουλευτών.
Στη Βουλή η αναλογία ε/κ με τ/κ θα είναι 75-25 και στη Γερουσία 50-50. Στην αρμοδιότητα του Ομοσπονδιακού κράτους θα είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, αλλά ο διαμοιρασμός των χωρικών υδάτων θα είναι 50-50.Τα συνιστώντα κρατίδια ε/κ και τ/κ θα έχουν στα χωρικά τους ύδατα την ευθύνη της έρευνας και της διάσωσης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η αναλογία τ/κ και ε/κ σε επίπεδο πληθυσμού είναι 82% προς 18%. Οι έποικοι από την Τουρκία υπολογίζονται σε 180.000-200.000 σε σχέση προς τις 80.000 των τ/κ που παρέμειναν στο νησί. Η αναλογία σε επίπεδο περιουσιών 91% προς 9%.
Το έδαφος που έχουν καταλάβει οι Τούρκοι από το ’74 είναι το 37% της Μεγαλονήσου. Κατά τα άλλα η Κύπρος έχει ενταχθεί από το 2004 στην Ε.Ε. και έχει από το 2009 έχει ενταχθεί στην ΟΝΕ δηλ. έχει για νόμισμά της το ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί με βάση τη σύμβαση προσχώρησης την Κύπρο ενιαίο κράτος στο οποίο για λόγους ανωτέρας βίας ,βλέπε στρατεύματα κατοχής, δεν εφαρμόζεται η εξουσία σε όλη την επικράτεια. Παρ όλα αυτά το 80% των τ/κ έχει πάρει ευρωπαϊκό διαβατήριο από την Κυπριακή Δημοκρατία. Στο σχιζοφρενικό αυτό σχήμα, η λύση μετά από 36 χρόνια κατοχής, παραμένει πάντα ζητούμενο.